25, మే 2011, బుధవారం

వసంత మేఘ గర్జన..


తూరుపునుండి
వీచిన ఓ వడగాడ్పు
దేశాన్ని మొద్దు తనంనుండి
తట్టిలేపి బక్క రైతు చేతిలోని
కొడవలే ఆయుధంగా
నలుదిశలా ఎలబారి
పెట్టిన పొలికేక అది..

విముక్తి కోసం
వేసిన మొదటి అడుగు...
అది నేడొక ఊరి పేఋ మాత్రమే కాదు
నక్సల్బరీ నేడు సర్వనామమైంది...

సిక్కోలు ఆదివాసి చేతిలో
నాటు తుపాకీ పేలింది
సావుకారి గుండెల్లో
గునపం దిగింది
ఇక్కడ మరో ఏనాన్ వెలిగింది....

వసంత మేఘ గర్జన
దేశమంతా వినబడింది
దోపిడీ దారుల గుండెల్లో
పిడుగు పడింది....

ఎఱ కోట బీటలు వారింది
అంతా అణగి మణగి పొయిందనుకున్న
నక్సల్బరి ఫీనిక్స్ పక్షిలా
రెక్కలల్లారుస్తూ
లేస్తూనే వుంది

దండకారణ్యం నేడు విముక్తి నగారా మోగిస్తోంది...

(నక్సల్బరీ రైతాంగ పోరాటానికి నేడు నలబై నాలుగేళ్ళవుతున్న సందర్భంగా)

20, మే 2011, శుక్రవారం

స్వప్న పథికుడు..


కలలు అంతా కంటూ వుంటాం!
కానీ అవి కంటి రెప్పల కావలే కరిగిపోతుంటాయి...

గుండె నిండా నిబ్బరంతో
చివరి రక్త బొట్టు వరకు వాటి
సాకారం కోసం కత్తిమీద సాము చేసే
కలల ధీరులు కొద్దిమందే!

నీ జాతి జనుల బానిసత్వ
విముక్తి కోసం
నువ్వెత్తి పట్టిన ఝెండా రెపరెపలకోసం
నువ్వే మందుపాతరైన క్షణాన
శతృవు ఉక్కు పిడికిలిని
విధ్వంసం చేసిన కాలం
చరిత్రలో నీ నెత్తుటి సంతకం...

కాల మేఘాలు కమ్మిన వేళ
నీ తుపాకీ నిరంతరం గర్జిస్తూనే వుండాలన్న
నీ ఆశయం నీ మీసం వెనకాల
దాగిన నీ చిర్నవ్వు...

ప్రభాకరా నీ ఉదయం
కోసం ఆర్తిగా నీ జాతి
యావత్తూ నిలబడిందీ నేలమీద....

(తమిళ పులి ప్రభాకరన్ ద్వితీయ వర్థంతి సందర్భంగా)

15, మే 2011, ఆదివారం

జోహార్ రాములు సార్..



కోల్పోయాం ఓ హక్కుల నేతను..

నిర్బంధ జ్వాలల నడుమ
మాటాడే అగ్నిపునీతను...

పదుగురికోసం
బడుగుల హక్కుల కోసం
పీడితుల జీవిక కోసం
బతుకంతా పోరాడిన
ఓ స్వేచ్చా విహంగాన్ని
ప్రజాస్వామిక సూత్రాన్ని...

ఇది విషాద సమయం!

తిరిగి గుండె నిబ్బరాన్ని
కూడగట్టుకోవాల్సిన
అవసర సమయం...

జోహార్ రాములు సార్..
జోహార్...

2, మే 2011, సోమవారం

నువ్వొక్కడివే....




నిన్ను చంపేసామని
నువ్వు ఇంకలేవని
నీ నీడ మరి కనబడదని
నీ గొంతు వినబడదని
నీ భౌతిక కాయం సముద్రంలో కలిపేసామని
శ్వేత సౌధంలో ఈరోజు హాయిగా
కడుపునిండా తాగి నిదురోతున్నాడు...

భూమండలాన్నంతా చాపలా చుట్టి
తన చంకలో పెట్టుకున్నానని విర్ర వీగిన
హిరణ్యకశిపుడి డొక్కలో నీవు తన్నిన తాపుకు
వాడికి ఊపిరాడలేదిన్నాళ్ళు...

ప్రపంచాన్నంతా సరకుజేసి కట్టుకున్న
తన వ్యాపార మూల స్తంభాలు కూల్చిన
నీ నేర్పరితనం జూసి వాడి కాళ్ళ కింద నేల నెర్రెలు బారింది...

వాడి సాంకేతికత అంతా ఒట్టి
పటాటోపమేనని నిరూపించావొక్కడివే...

ప్రాణ భయంతో కలుగులో దూరిన వాడి
మొఖం చూసిన క్షణం బడుగు జనాల
గుండె మూడింతలయ్యిందన్నది ముమ్మాటికీ నిజం...

వాడి గుండెల్లో పరిగెత్తిన విమాన రొద
ఎప్పటికీ విజయ చిహ్నమే...

నిన్ను పట్టుకున్నామన్నది
వాడి గొప్పతనంకాదని ఎవడో యూదా కావచ్చు
లేక బ్రూటస్సో లేక కత్తుల సమ్మయ్యో కావచ్చు
నీ ఆనుపానులు చెప్పిన తల్లి కడుపులో
చెయ్యి పెట్టిన ద్రోహి...

నువ్వు చేసింది తప్పనిపించలా ఇప్పటికీ...

కానీ
నువ్వు లేవన్నది మింగుడుపడట్లేదెందుకో....