నువ్వొక్కడివే....

నిన్ను చంపేసామని
నువ్వు ఇంకలేవని
నీ నీడ మరి కనబడదని
నీ గొంతు వినబడదని
నీ భౌతిక కాయం సముద్రంలో కలిపేసామని
శ్వేత సౌధంలో ఈరోజు హాయిగా
కడుపునిండా తాగి నిదురోతున్నాడు...

భూమండలాన్నంతా చాపలా చుట్టి
తన చంకలో పెట్టుకున్నానని విర్ర వీగిన
హిరణ్యకశిపుడి డొక్కలో నీవు తన్నిన తాపుకు
వాడికి ఊపిరాడలేదిన్నాళ్ళు...

ప్రపంచాన్నంతా సరకుజేసి కట్టుకున్న
తన వ్యాపార మూల స్తంభాలు కూల్చిన
నీ నేర్పరితనం జూసి వాడి కాళ్ళ కింద నేల నెర్రెలు బారింది...

వాడి సాంకేతికత అంతా ఒట్టి
పటాటోపమేనని నిరూపించావొక్కడివే...

ప్రాణ భయంతో కలుగులో దూరిన వాడి
మొఖం చూసిన క్షణం బడుగు జనాల
గుండె మూడింతలయ్యిందన్నది ముమ్మాటికీ నిజం...

వాడి గుండెల్లో పరిగెత్తిన విమాన రొద
ఎప్పటికీ ఓ విజయ చిహ్నమే...

నిన్ను పట్టుకున్నామన్నది
వాడి గొప్పతనంకాదని ఎవడో యూదా కావచ్చు
లేక బ్రూటస్సో లేక కత్తుల సమ్మయ్యో కావచ్చు
నీ ఆనుపానులు చెప్పిన తల్లి కడుపులో
చెయ్యి పెట్టిన ద్రోహి...

నువ్వు చేసింది తప్పనిపించలా ఇప్పటికీ...

కానీ
నువ్వు లేవన్నది మింగుడుపడట్లేదెందుకో....