అసహ్యం నాకు...

అసహ్యం నాకు...

వాడెప్పుడూ తన ముఖాన్ని దాచుకోలేదు

నెత్తురంటి కంపుకొడుతున్న చేతులని దాచుకోలేదు

మెడలో వేసుకున్న బాలింతరాలి పేగులను జంధ్యంలా పేనుతున్నాడు

కంకాళాలను కాలికింద నలుపుతూ సింహాసనమెక్క వస్తున్నాడు

దేశమంతా స్మశాన నిశ్శబ్దం వాగ్ధానం చేస్తూ రంకెలేస్తూ వస్తున్నాడు

వాడొక్కడే ఈ నేలకు వారసుడుగా త్రీడీలో పోజులిస్తున్నాడు

వాడిప్పుడు అధికారంతో చేతులు కడుక్కోజూస్తున్నాడు

వాడి చుట్టూ చేరుతున్న భజనపరులను చూస్తేనే అసహ్యం నాకు