రాహుల్జీ మీకు మా సోంపేట అగుపడలేదా?

Upcoming Prime Minister రాహుల్జీ తమ ద్వంద్వ వైఖరిని ఇలా వెల్లడించుకున్నారు. ఉత్తరప్రదేశ్ లో జరిగిన అలీఘడ్ కాల్పులపై స్పందిస్తూ రైతులకు అన్యాయం జరిగిందని వారిని సముదాయించే ప్రయత్నం చేసారు. ఇవాల్టికివాల ఒడిస్సా లోని నియాంగిరీ కోంధ్ లగురించి అభిమానంగా మాట్లాడుతూ తాను ఢిల్లీలో వున్న వారి సైనికుడిగా ప్రకటించుకున్నారు. ఇంతవరకు బాగానే వుంది. దీనిలో తప్పు పట్టడానికేమీ కనిపించదు. కానీ ఈ రెండు రాష్ట్రాల ఏలికలు ప్రతిపక్ష పార్టీవారు. అక్కడ తమ పార్టీ లేకపోవడంతో ప్రజల పట్ల ఇంత ప్రేమ పుట్టుకొచ్చిందీ యువరాజుగారికి. అదే మన రాష్ట్రంలో ఇటీవల జరిగిన సోంపేట రైతులపై కాల్పులపై ఎందుచేత స్పందించలేదో సారూ. తమ పార్టీ అధికారంలో వున్న దగ్గర ప్రభుత్వ వైఖరిపై కూడా ఇలానే స్పందిస్తే అభినందనీయులే..




source:http://ibnlive.in.com/news/rahul-reaches-hotbed-of-vedanta-controversy/129631-37.html

షహీద్ రాజ్ గురును స్మరించుకుందాం

ఈ రోజు షహీద్ రాజ్ గురు జన్మదినం. భారతదేశ విముక్తి కోసం తన ప్రాణాలను తృణప్రాయంగా భావించి అర్పించిన నాటి యువకిశోరాలను స్మరించుకొనడం నేటి తరం బాధ్యత. వారి త్యాగాలను మరువకుండా వుండటం ద్వారా మనల్ని మనం నిరంతరం చెక్ చేసుకునే ఓ కార్యం గుర్తెరిగి వుంటుంది. వారి ఆశయాలు నేటికీ సజీవంగా వుండి, వారి పోరాటాన్ని కొనసాగించుతూన్న నేటితరం వారిని అక్కున చేర్చుకోవడం వారికి నిజమైన నివాళి.

జోహార్ కా.రాజ్ గురు..
ఇంక్విలాబ్ జిందాబాద్..

కర్కరేను చంపిందెవరు?

ముంబయి దాడుల సంఘటనలో హత్యగావింపబడిన ATS chief కర్కరేను చంపిందెవరో ఓ ముంబయి మాజీ పోలీసధికారి ఈ పుస్తకంలో చర్చించారు. ఆ పుస్తకంపై సమీక్షను ఇక్కడ చూడవచ్చు. నిజానికి భారతదేశంలో టెఱరిజాన్ని పెంచి పోషిస్తున్నదెవరో దీని ద్వారా అర్థమవుతుంది. వర్ణవ్యవస్థ వేళ్ళు పాలకవర్గాన్ని ఎంతలా ప్రభావితం చేస్తున్నాయో అవగతమవుతుంది. ఓ నిజాయితీగా పనిచేసిన అధికారికి దక్కిన పురస్కారం చావు. ఇది మింగుడుపడడం కొంత కష్టమైనా ఏదీ పట్టించుకోని నేటి తరానికి ఇది ఓ సామాన్య విషయమే కావచ్చుననుకుంటా!
Who Killed Karkare? The Real Face Of
Terrorism In India

By M Zeyaul Haque

26 October, 2009
The Milli Gazette

Who Killed Karkare? The Real Face Of Terrorism In India
Author: SM Mushrif
Price: Rs 300/ USD 25
Pages: 319
Publisher: Pharos Media (www.pharosmedia.com), New Delhi

A new book curiously titled Who Killed Karkare? says a nationwide network of Hindutva terror that has its tentacles spread up to Nepal and Israel is out to destroy the India most Indians have known for ages and to remould it into some kind of Afghanistan under the Taliban.

The writer, a former IG Police of Maharashtra, SM Mushrif, has reconstructed a fearsome picture out of former Maharashtra ATS chief Hemant Karkare’s chargesheet against alleged Hindutva terrorists like Lt. Col. Purohit, Sadhvi Pragyasingh Thakur and others.

The chargesheet pointed towards a mind-boggling nationwide conspiracy with international support to destabilise the constitutional order and the secular democratic Indian state that upholds it, to be replaced by a Hindutva state run according to a new Constitution. For that the conspirators were prepared for a massive bloodbath, using bomb attacks on religious places to trigger an anti-Muslim holocaust.

Mushrif, who has over three decades of diligent policing behind him and whose feats include exposing the Telgi scam, has made an elaborate case out of nearly a dozen blasts over a large area of the country conducted by Hindutva terror groups of different stripes. His case: a section of India’s intelligence services, a miniscule group in the armed forces and a section of different state police forces have been compromised and infiltrated by these elements, a development that bodes ill for the future of the country.

In Hemant Karkare’s net (of investigations, of course) many big and small fishes of VHP, RSS, Bajrang Dal and Sanatan Sanstha (which has been found to be involved in Diwali-eve blasts in Goa last week) had been trapped. Serving and retired army officers, academics, serving and retired officials of India’s premier intelligence service were ensnared in Karkare’s fishing net. The menacing power of the latter groups, inspired by sustained anti-Muslim hate campaigns of the last six decades, gave the plot a sinister and highly destructive character.

Among the plans unearthed by Karkare was a blueprint for the assassination of 70 prominent Indians who could by a hindrance to the project of Hindutva. Interestingly, most of the persons marked for elimination would, naturally, be Hindus because it is they who primarily run the dispensation. The conspirators were also unhappy with organisations whose Hindutva they suspected to be less virulent than desired.

Mushrif, who very well knows the power of the Intelligence Bureau (IB) to make or mar lives and careers, says he is prepared to face the consequences of hostility of this power hub. He musters “evidence” to show that the IB has regularly been interfering with regular police investigations to let Hindutva terrorists slip out of the net and replace them with random Muslim youth. To fudge the issues further obliging police officers in the states would not mind exterminating a few Muslim youth to be branded posthumously as “terrorists”.

There are quite a few number of such cases where such extra-judicial killing of Muslim youth has turned out to be false police encounters. All this is done to cover tracks of Hindutva terror. Mushrif says a “Brahminist” network that has its origins in Maharashtra, and is closely knit across political parties, government services, including IB, and other vital sectors of life is behind the terror that seeks to destroy the secular, democratic state. He hastens to clarify that very few Brahminists are Brahmins. Many are from other high Hindu castes, some from middle and lower castes.

Most Brahmins are fair-minded and would not like to associate themselves with hate ideologies. Hemant Karkare, too, was a Brahmin, Mushrif says. So is Mushrif’s son-in-law.

It is pertinent to note that “Brahminism” and “Brahminical order” first appeared in Dalit protest vocabulary in the Dalit uprising movement in Maharashtra towards the turn of the 20th century. Mushrif, who appropriates part of this vocabulary for the present discourse, says that Maharashtra still remains the centre of this ideology that, among other things, has the dubious distinction of killing the Father of the Nation.

The power establishment that really runs the affairs of this country (Mushrif says it is not Sonia Gandhi, Manmohan Singh or Rahul Gandhi) does not want to expose the Hindutva terrorists. One example is the blasts in Samjhauta Express, which the IB said was carried out by Pakistan’s ISI. Mushrif quotes a report in The Times of India that said, “the Centre had blamed the ISI on the basis of the IB’s findings.” However, during a narco-analysis test under Karkare, Lt. Col. Purohit had admitted having supplied the RDX used in the blast. The IB, which draws its power from its proximity to the Prime Minister (its director briefs the PM every morning for half an hour), did not want Karkare’s investigation that blew the cover off the IB’s shenanigans, to continue.

Once Karkare was removed from the scene, the IB moved in to fill his position with KP Raghuvanshi, a pliant police officer with extremely low credibility among Muslims for his record of letting off known Hindutva terrorists and implicating innocent Muslim youth even in bomb attack cases on mosques.

There are quite a few interesting vignettes here, like Raghuvanshi and Col. Purohit’s association with Abhinav Bharat in Maharashtra, whose hand was evident in a series of blasts across the country. It has old connections with men like Veer Damodar Savarkar (whose relative Himani Savarkar leads the Abhinav Bharat movement), Dr Munje, who led the Hindu Mahasabha, and other Hindutva luminaries. It is at the Bhonsala Military Academy run by these groups that Purohit trained police officers, including Raghuvanshi. Mushrif asks a pertinent question: Will Raghuvanshi pursue the investigation against Purohit, his guru? A plausible answer is, perhaps no. Already charges have been dropped by a special court under MCOCA against 11 accused, including Purohit, on the grounds of insufficient evidence produced in the court by the prosecution.

This was just the beginning of the undoing of Karkare’s painstaking investigation. Mushrif says slowly the system is working to undo all of Karkare’s work and let off the terrorists who over the years destroyed scores of lives and wreaked irreparable economic damage. The ATS team under Karkare had pointed out VHP leader Praveen Togadia’s role in the blasts. The ATS under Raghuvanshi dropped the investigation against him saying (please hold your laughter) they do not know who Togadia is!

A number of investigations have been thus sabotaged by the powers that be and the tracks of the Hinduta terrorists duly covered. The 319-page book is crammed with such information.

But what about who killed Karkare? Mushrif says two teams were at work on 26/11 – one which did the maximum damage, and was from outside. The smaller team took advantage of the confusion of the moment and acted only on the relatively small CST-CAMA-Rangbhavan stretch that killed Karkare. It was a desi unit that wanted Karkare and his men out of the way.

source: http://www.countercurrents.org/haque261009.htm

రాజీవ్ గాంధీ - శ్రీలంక తమిళులు

రాజీవ్ గాంధీ ప్రథాన మంత్రిగా తీసుకున్న నిర్ణయాలలో ఆత్మహత్యాసదృశ్యమైనది Indian Peace Keeping Force to Sri Lanka. ఎందుచేతనంటే అక్కడి తమిళుల పట్ల లంకేయ పాలక వర్గం దాష్ఠీకానికి వ్యతిరేకంగా కొన్ని దశాబ్ధాలుగా జరుగుతున్న రాజకీయ, సైనిక పోరాటాలపై భారత దేశం మద్ధతుగా నిలబడాల్సింది పోయి వారిపైకి సైన్యాన్ని పంపడం చరిత్రలో క్షమించరానిదిగా మిగిలిపోయింది. దీని ద్వారా అక్కడి తమిళ ప్రజలలొ భారత్ పై నెలకొన్న నిరసన ఆ తరువాత రాజీవ్ హత్య వరకు దారితీసింది. IPKF ను పంపించడం ద్వారా ఉపఖండంలో పెద్దన్న పాత్ర పోషించడానికి, తద్వారా తమ చుట్టూ వున్న చిన్న దేశాలలో తామంటే ఒక రకమైన భయాన్ని నెలకొల్పడానికి వాడుకోజూడడం రాజకీయంగా తీవ్రమైన నిర్ణయం. మన ప్రజాస్వామ్య ముసుగులోని చినుగును బయటపెట్టింది. వెళ్ళిన సైన్యం అక్కడ ఒడిగట్టిన దారుణాలు ఎంత తీవ్ర పరిణామాలకు దారితీసాయోనన్నది ఓ గుణపాఠం. తమిళుల ఇళ్ళను తగలబెట్టడం, స్త్రీలను అత్యాచారానికి గురిచేయడం, వారి ఆస్తులను ధ్వంసం చేయడం, యువకులను హత్యగావించడం ద్వారా స్వజాతి జనులపైనే ఇలాంటి Genocide కు పాల్పడ్డ దేశంగా మిగిలాం. ఈ దారుణ సైనిక అకృత్యాల తరువాత LTTE మరింత సైనికంగా బలపడింది. ఆ తరువాత అమెరికా, ఇజ్రాయెల్, భారత్ ల సైనిక సహకారంతో ఏడాది క్రితం వాళ్ళు సైనికంగా ఓడిపోయుండొచ్చు. కానీ వారి మనసులపై ఏర్పడ్డ గాయం మాననిది.

ప్రజల ప్రాణాలరిస్తే పతకాలు

ఇటీవల సోంపేటలో అకారణంగా ప్రజల ప్రాణాలరించిన పోలీసులకు ఉత్తమ పోలీసు అధికారులుగా అవార్డులిచ్చారంటే పాలక వర్గం ఎవరి పక్షాన వుందో అర్థం చేసుకోవచ్చు. గొడవంతా సద్దుమణిగి ప్రజలు తిరుగు ముఖం పడుతున్న సమయంలో సోంపేట ఎస్.ఐ. కాల్పులు జరిపినట్లు ప్రజలు ప్రభుత్వానికి ఫిర్యాదు చేశారు. ఆయనకు, సి.ఐ.కు మరి 11 మంది అదే స్టేషన్ పోలీసులకు ఉత్తమ అధికారులుగాను, శ్రీకాకుళం జిల్లా అవార్డులలో సగం వరకు టెక్కలి డివిజన్ వాళ్ళకే ఇచ్చారంటే ఈ కాల్పులు, గొడవలకు పాలకుల వత్తాసు వున్నదని అర్థమవుతోంది. ప్రజలపై అణచివేత ఎంత కౄరంగా చేస్తే ఆ అధికారులకు పతకాలు, ప్రమోషన్లు వుంటాయని దీనిద్వారా ప్రభుత్వం స్పష్టం చేయదల్చుకుంది. కాల్పులకు పాల్పడ్డ వారిపై కనీస విచారణయినా చేపట్టకుండా ఇలా పతకాలతో సత్కరించడం మన ప్రజాస్వామ్యమా?

ఇంత పెద్ద ఎత్తున అలజడి జరిగిన సంఘటనపై న్యాయవిచారణ కనీసం ఓ న్యాయమూర్తితో జరపమన్నా సరే కలెక్టర్ కింది స్థాయి అధికారి జాయింట్ కలెక్టర్ ను నియమించారంటే దీనిని నీరుగార్చే యత్నంలో స్థానిక మంత్రి వర్యుల ప్రమేయానికి ప్రభుత్వం ఎంతలా తలవొగ్గిందో తెలుస్తోంది. ప్రజల నిరసనను న్యాయస్థానాలైనా పట్టించుకొని కొంతలో కొంత ఊరటనివ్వకపోతే ఈ దళారి పాలకులకు పట్టపగ్గాలుంటాయా? ఈ ప్రాజెక్టుకు అనుమతికోసం వేసిన ఉపసంఘం విన్నపాన్ని కేంద్రమంత్రి జైరాం రమేష్ నిర్ద్వందంగా తోసిపుచ్చడం కాస్తా ఊరటనిచ్చింది.

పంద్రాగస్టుకు ముందే ప్రపంచబ్యాంకు ముందు జోలె

ఉన్న సహజవనరులను విదేశి కంపెనీలకు చౌకగా అమ్మిపెడుతూ, దేశంలోని అపార మానవ శ్రమను తగిన రీతిలో వినియోగించుకోలేక, చేసిన ప్రతిదానిలోను కుంభకోణాలకు పాల్పడుతూ ఆఖరికి శవపేటికలలో కూడా అవినీతి చెయ్యి చాపిన ఈ దౌర్భాగ్య దళారీ పాలితులు రేపుదయం మువ్వన్నెల జెండా ఎగరేయకముందే తమ పంచె విప్పి ప్రపంచ బ్యాంకు ముందు జోలె పరిచిన సంగతి మనకు సిగ్గుచేటు కాదా? ఉన్న ఒక్క బహుళార్థక సాధక ప్రాజెక్టును ఈ పేరుతో అమ్మబెడుతున్నారు. ఇందులో ఎవరి వాటా ఎంతో మునుముందు తెలుస్తుంది. అర్థరాత్రి వచ్చిన స్వాతంత్ర్యం ఇంకా తొలి వేకువ కోడి కూతకు ఆమడ దూరంలో వున్న వైనం ఎంత అవమానకరం. ఇదిలావుండగా నాటి విప్లవ వీరులు భగత్ సింగ్, సుఖదేవ్, రాజ్ గురులను నేటికీ మన పాఠ్య పుస్తకాలలో బ్రిటిష్ వాడు వేసిన టెఱరిస్టు ముద్రతోనే పిల్లలకు NCERT books, CBSE syllabus లలోను కొనసాగిస్తున్నారంటే విప్లవమంటే వీరికి వున్న భయాన్ని తెలియజేస్తూ, వారి ఎడల వీరు చూపెడుతున్నది కుహనా గౌరవంగానే పరిగణించాలి. ఈ విషయాన్ని తప్పక అంతా ఖండించాలి. ఎందరో త్యాగధనులు తమ నిష్కామ కర్మ తో పోరాడి సాధించిన స్వేచ్చను నేడీ ధనమదాంధులు నిస్సిగ్గుగా అమ్మజూపడాన్ని వ్యతిరేకిస్తూ మరో స్వాతంత్ర్య పోరాటానికి సమాయత్తం కావాల్సిన సమయం ఆసన్నమయ్యిందని గుర్తెరగుతారని ఆకాంక్షిస్తూ..

భారత మావోయిస్టులు - అరుంధతీరాయ్

ఈ వీడియోలో భారత మావోయిస్టులపై అరుంధతీరాయ్ తన నోట్సును చదివి వినిపించారు..


source:http://www.guardian.co.uk/books/video/2010/mar/27/arundhati-roy-maoists-india

ఆపరేషన్ లేఖలు..

ఆజాద్ హత్య కావడానికి కారణం ఆయన స్వామి అగ్నివేశ్ ను పార్టీ లేఖ ద్వారా కలవడానికి వచ్చిన క్రమాన్ని SIB వాళ్ళు వాడుకొని ఆయనను జర్నలిస్టు పాండేను encounter చేసారని అంటున్నారు. ఈ రోజు ఢిల్లీలో ప్రెస్ క్లబ్ లో వరవరరావు కూడా ఇదే విషయాన్ని చెప్పారు. ఆ ఘటన మరువక ముందే ఇటీవల అదే స్థాయి నాయకుడైన వారణాశి సుబ్రమణ్యం ను అరెస్టు చేసారని, ఆ తరువాత ఆయన కూడా నేనూ లేఖను అందజేయడానికి వెళితే పోలీసుల ట్రాప్ లోంచి తప్పించుకొని బయటపడ్డానని, ఇకముందు ప్రభుత్వం చర్చల ప్రతిపాదనలపై మీడియా ద్వారానే స్పందించాలని కోరారు. అసలు ఈ లేఖల గొడవేంటి? స్వామి అగ్నివేశ్ కున్న సామాజిక హోదా ఏంటి? ఆయన కోరగానే ఉత్తరాలు పట్టుకొని కేంద్ర కమిటీ స్తాయి నాయకులు పరుగెత్తడమేంటి? ఏమాత్రం టెక్నికల్ జాగ్రత్తలు తీసుకోక పోవడమేంటి? చర్చలకు వెంపర్లాడటమెందుకు? ఆంధ్రాలో జరిగినది అప్పుడే మర్చిపోయారా? ఈ అనుభవాన్ని శతృవు చాలా ఈజీగా వాడుకోజూస్తుంటే గుడ్డిగా ముందుకు పోవడంలో ఆంతర్యమేమిటి? పార్టీలో వున్న మేధావి వర్గాన్ని కోల్పోతే ఆ తరువాత పార్టీ గాడితప్పదా? ఓ పక్క తీవ్రమైన యుద్ధానికి రాజ్యం సన్నాహాలు చేస్తుంటే, ప్రజా స్వామ్యవాదులను, మేధావి వర్గాన్ని దానికి వ్యతిరేకంగా కూడగడుతు, ప్రజలను నిర్బంధ వ్యతిరేకంగా తయారుచేసుకొనే కార్యక్రమాలను తీవ్రతరం చేయాల్సిన తరుణంలో నాయకత్వాన్ని గుడ్డిగా లేఖలతో పంపడమేంటి? దానికి వత్తాసుగా ఈ ఆంధ్రా మేధావులు ఇంటర్వ్యూలు ఇవ్వడం? ఓ సామాన్య ఉద్యమాభిమానిగా ఈ ప్రశ్నలు వెన్నాడుతున్నాయి..